Het gebouw dat vandaag de dag als evangelisch gemeenhuis wordt gebruikt, is een voorbeeld van de traditionele regionale bouwstijl met breukstenen. Het werd in 1828 gebouwd als evangelische school met de woning van de leraar, een stal en een schuur, nadat het oude gebouw aan de Schulgasse 6 niet meer volstond.
In 1827 introduceerde de groothertogelijke Hessische regering de leerplicht van zes tot veertien jaar voor meisjes en jongens. Tot 1842 gingen kinderen op het platteland alleen van november tot Pasen naar school. In de warme seizoenen hielpen ze mee in de landbouw. Het onderwijs was nog steeds confessioneel gescheiden. Pas in 1871 besloot de raad van Wackernheim de confessionele scholen om te vormen tot een gemeenteschool.
Op het terrein waarvoor de naam "Pfarrscherbel" werd ingeburgerd, stond ooit de middeleeuwse pastorie. Daar woonden de predikanten, die ook verantwoordelijk waren voor het schoolonderwijs. Het gebouw werd tijdens de Dertigjarige Oorlog zwaar beschadigd en uiteindelijk in 1650 afgebroken.
Overigens: Voor het verzuimen van de lessen werden boetes opgelegd. De inning van de boetes werd in de gemeenschappen aanvankelijk slechts nalatig opgevolgd. De gelden waren bestemd voor leermiddelen van kinderen van minderbedeelde ouders.
