Hier ziet u een deelstuk van een vroegmiddeleeuwse leidingen voor leidingwater. Het werd in 2004 in de directe nabijheid gevonden. Wetenschappelijk is het in de bouwperiode van het Keizerlijk Paleis gedateerd, dus in het late 8e eeuw n.Chr.
De leidingen voor leidingwater voerden hoogwaardig drinkwater uit het brongebied "Karlsquelle" bij Heidesheim over het Wackernheimerdal naar Neder-Ingelheim, naar het paleis van Karel de Grote. Dit gebeurde via een 6,8 km lange kanaal, dat grotendeels ondergronds verliep. De constructie van kalksteenblokken overspande een 40 cm brede goot, die was afgedicht met een waterdichte speciale mortel (Opus signinum). Het is goed zichtbaar op de bodem van het kanaal door zijn rode kleur. Een deel van deze leiding leidde vermoedelijk rechtstreeks naar een bezinkbekken in het centrum van het paleis ("Bassin der Fernwasserleitung"), een ander deel liep voor de gevel van het halfrond gebouw en kon ook in de rondtorens aan de buitenzijde worden aangetoond.
Het bouwwerk volgde het constructieprincipe van Romeinse waterleidingen. Het heeft een centrale betekenis in de herontdekking van de antieke bouwcultuur in de vroege middeleeuwen en is tot nu toe uniek voor deze periode. De bouw ervan was niet noodzakelijk: in de omgeving van het paleis waren er voldoende waterreserves. Maar hierdoor kreeg men meer hoogwaardig en bovendien stromend drinkwater. Dit maakte het mogelijk om waterwerken en putten aan te leggen, waarmee rijkdom en luxe gedemonstreerd konden worden.
Overigens: Heel dichtbij het brongebied van de leidingen voor leidingwater vond men resten van een Romeinse waterleiding. Deze zou hier als direct voorbeeld hebben gediend.
