Het is bekend dat reizen lang duurde tot de uitvinding van de luchtvaart. En omdat alle belangrijke persoonlijkheden constant en voor altijd in beweging waren om zaken van heersers te regelen of oorlogen te voeren, werd het in de middeleeuwen lange tijd niet geregeerd vanuit permanente residenties of vanuit een hoofdstad, maar vanuit bases. Deze werden Pfalzen genoemd (lat. Palatium = paleis). Ze werden gebouwd op strategisch gunstige punten. Een Palts moest zo functioneel zijn als een hotel, zo variabel als een congreslocatie en zo representatief als een kasteel - en dat alles zonder elektriciteit of WLAN.
Karel de Grote liet tijdens zijn regeerperiode zo'n paleis in Ingelheim bouwen en het was een van de mooiste gebouwen van die tijd.
Een paar dynastieën later hadden de Saliërs een huis van aanbidding nodig voor hun prachtige kerkfeesten van het midden van de 11e tot het midden van de 12e eeuw, daarom werd een tweede kerk gebouwd, de hallenkerk (tegenwoordig protestants).
De Hohenstaufens hadden in de 12e eeuw andere dingen voor ogen en veranderden de Palts in een soort kasteel met een verdedigingsmuur, verdedigingstorens en slotgracht. Dat weerhield de generaties daarna er niet van om het historische bouwmateriaal te gebruiken en over een deel van de oude muren te bouwen. Daarom staan de ruïnes van de Kaiserpfalz nu midden in de woonwijk van het historische centrum van Nieder-Ingelheim.
In 1996 werd tijdens de reddingsopgravingen in de Ottonenstrasse een gouden munt met een portret van Karel de Grote gevonden. Na haar ontdekking toerde ze enkele jaren door Duitsland en Europa. Op de Open Monumentendag in 2005 keerde het terug naar zijn plaats van ontdekking en is nu in permanent bruikleen van de deelstaat Rijnland-Palts in het museum bij de Kaiserpfalz.